عصر زنان

اگر یک فرد مبتلا به تالاسمی بتواند از کودکی تا بزرگسالی از یک سبک زندگی نزدیک به نرمال برخوردار باشد، می­ تواند از رشد منظم جسمی و عاطفی بهره برده و حتی حس شیرین پدر یا مادر شدن را تجربه کند.

زنان معمولا خیلی بیشتر از مردها احتمال دارد بی سر و صدا درد بکشند و در واقع گاه زنان این مسئله را پذیرفته‌اند که نمی توانند بیمار شوند، چراکه باید از خانواده خود مراقبت کنند و بسیار دیده ایم، زنان همین قدر که سرپا باشند خود را بیمار نمی دانند.

امروزه والدین تمام تلاش خود را می‌کنند تا با استفاده از ابزارها و تکنولوژی‌های نوین آموزشی، فرزندان نخبه و باهوشی تربیت کنند، در حالی که وظیفه والدین تربیت کودک نخبه نیست، بلکه تربیت یک فرد شاد و راضی است.

زنان به ویژه بر اساس ویژگی های جسمانی شان مورد قضاوت قرار می گیرند و احساس شرمساری نسبت به بدنشان رابطه مستقیمی با انتظارات اجتماعی دارد.

همه ما به شکلی خود را حق به جانب می دانیم. همه ما به شکلی فکر می کنیم که طرف مقابل متوجه درست بودن حرف ما خواهد شد.
به جای اینکه بر اساس حالت ظاهری همسرم تصمیم بگیرم، به این نتیجه رسیدم مادام که مستقیم حرفی را نزده است، روی کارش و منظورش قضاوت نکنم.

در سال های اخیر معلمان را درگیر رتبه بندی مبهمی ساخته ایم که به خیال باطل سبب رشد و ترقی و کیفیت آموزش و حرفه معلمی شود، در حالی که با وعده های افزایش حقوقی که از ثمره این نوع رتبه بندی نصیب معلمان می شود، تمرکز آنها را از روی دغدغه اصلی آنها که تربیت دانش آموزانی کارآمد است، دور ساخته و آن ها را در تکاپوی مسیر های عجیب و غریبی برای بالا و پایین کردن رتبه ها رهنمون کرده ایم.

بحران‌های اقتصادی همیشه تاثیرات مخربی بر فرودست‌ شدن زنان کارگر داشته است، چرا که همیشه اولین قربانیان از دست دادن مشاغل، همین گروه‌ها هستند، بدون برخورداری از مزایای بیکاری، خدمات درمانی و سالمندی.

افزودن عصاره ” چشم های خیابان ” به برنامه ریزی و طراحی شهری، فرصت هایی را برای مراقبت های نامحسوس از مکان های رها شده که ممکن است جرم و جنایت در آن ها رخ بدهد ، پدید می آورد . مردم وقتی در معرض دید هستند و یا صدایشان شنیده می شود،احساس امنیت بیشتری دارند. این یک اصل کلی است که همه توسعه های جدید باید طوری طراحی شوند که فرصت هایی را برای مراقبت طبیعی افزایش دهند.

کارگری تو خونه های مردم، آینده شغلی نداره، فقط می تونیم خرج یه روز و یه ماهمون رو دربیاریم و دستمون جلوی کسی دراز نباشه، وگرنه نه بازنشستگی داره و نه حمایتی …

دختران و زنان جوان مهاجری که روستاهای فقیر وطن خود را برای رویاهایشان و پیشرفت و ساخت زندگی فردی شان ترک کرده‌اند و راه خود را از خط مونتاژ کارخانه ها تا رتبه های بالای مدیریتی باز کرده‌اند. دخترانی با داستان منحصر به فرد خود که در یک چیز مشترک اند: جست و جوی پایان ناپذیر.

هیچ زمان به این زن‌ها توجهی نشده است؛ هیچ طرح یا لایحه‌ای در حمایت از این ها در دستور کار قرار نگرفته است؛ وقتی مجلس و دولت‌ از مقوله‌ی «اشتغال زنان» یا «حمایت از زنان شاغل» سخن می‌گویند، منظورشان فقط زنانی‌ است که در بدنه‌ی دولت مشغول به کار هستند؛ از قوانین زایمان و شیردهی گرفته تا حمایت از امنیت شغلی و کار پاره‌ وقت؛ هیچ حمایتی از زنان کارگر نمی‌شود، حتی زنان کارگر بیمه شده در اقتصاد رسمی، چه برسد به زنان کارگری که بیمه ندارند و نامشان هیچ کجا ثبت نشده است.

تجربه زیسته زنان در جامعه ما نشان می دهد، علاوه بر فقدان حمایت های اجتماعی، شرایط اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی نیز تک فرزندی را بیشتر ترویج می کند. فضای حاکم بر جامعه، محیط کار، محیط زیست، رسانه ها و … همگی مکانیزم هایی قوی برای افزایش خانواده هایی خواهد بود که علیرغم تمایل زیاد برای داشتن فرزند دوم، تک فرزندی را انتخاب می کنند.

علیرغم این که تلاش می شود تا از حقوق کودکان گفته و نوشته شود؛ اما به راستی این کودکان (بچه های کار) گویی نامرئی هستند و دیده نمی شوند! چراکه طی سال های اخیر به رغم فریاد جهان برای به رسمیت شناختن حقوق کودکان، کودکان کار بیشتری در این حصار نادیدنی و مرموز محصور شده اند.

طی ۲۵ سال گذشته در کشور سالانه بین ۷۰ تا ۹۰ هزار سقط جنین غیرقانونی داشته ایم و با روند صعودی این مسئله، امروز به بیش از ۵۰۰ هزار سقط غیر قانونی در سال رسیده ایم.

امـروزه در طـب بهداشت نوین، پیشگیری سطح اول، روش ارجح نسبت به سایر موارد است. لذا شناخت عوامل مؤثر در تعیین پیش آگهی سرطان تخمدان در جهت شناخت زودرس بیماری، کمک کننده خواهد بود.