عصر زنان

بر اساس تحقیقات از آنجا که عمده کارشناسان حمل و نقل، قانون گذاران و سیاست گذاران این حوزه را مردان تشکیل داده اند، حساسیت چندانی نسبت به مسائل ویژه زنان ندارند و در واقع این مهم در نگاه آنها نامرئی و ناملموس می نماید.

امروزه زنان بسیاری در فضاهای شهری و روستایی سوار بر ترک موتورسیکلت که راکبان مرد دارند، دیده می شوند و واکنش نامناسبی هم نسبت به آنان وجود ندارد. اما استفاده زنان از وسیله نقلیه ای در قالب موتور و گاه حتی دوچرخه به عنوان راننده با چالش مواجه است، آیا تفاوت در نوع رانندگی کردن است؟!

«خرج و مخارجم رو پسر کوچکم می ده، الان سه سالی میشه همسرم از دنیا رفته، او بازنشسته نبود؛ من طی این همه سال زندگی، چیزی از خودم ندارم». «من بیماری قند دارم، باید حواسم به غذا باشه ولی خب نمی دونم چی باید بخورم، چی نخورم، کسی هم نیست کمکم کنه. سواد ندارم که یاد بگیرم، تو اجتماع هم نبودم. چون سواد ندارم قرص هام رو هم نمی تونم درست بخورم».‌ پای صحبت زنان سالمند که بنشینید، هرکدام روایت های از این دست دارند.

بنا بر نظر بسیاری از علما، زن وظیفه ندارد خدمت خانه را انجام دهد، غذا تهیّه کند، نظافت و مانند آن را انجام دهد، مگر به میل خود و اگر مرد او را مجبور بر این کارها نماید زن می تواند حقّ الزّحمه خود را در برابر این کارها از او بگیرد.

گاهی مردان برای اینکه در نگاه دیگران تواناتر و مقتدرتر به نظر برسند ناگزیر دست به کارهایی می زنند و بارهای مالی فراوانی برخود تحمیل می کنند تا بتوانند در میان خانواده همسر و حتی خانواده خویش ارج و احترام بیشتری بدست آورند. از سوی دیگر زنان نیز به سبب انگاره های ذهنی که در تعریف زیبایی دارند، گاه طالب تشریفاتی می شوند که این قدرها اهمیت ندارد!

مقوله استانداردسازی حرکتی به سمت ایجاد تعادل است چرا که استانداردسازی، هماهنگی برای رسیدن به خوشبختی است و مستلزم هِجّی کردن الفبای استاندارد زندگی است

از سال ۱۳۱۹ که نخستین گواهینامه رانندگی به نام شوکت الملوک جهانبانی یکی از نوادگان قجری صادر شد و اولین راننده نسوان لقب گرفت، شاید تصورش را هم نمی کرد تا به امروز که بیش از ۸۰ سال گذشته است، زنان با چه چالش هایی در مسیر راندن و رانندگی مواجه هستند.

قبول ندارید که بچه های ما پر از حرف های ناگفته اند که فرصت نشده در آغوش ما بگویند؟ غرق کتاب و دفترش کرده ایم؛ اما از دفتر ناخوانده زندگی چیزی نگفته ایم. از او ایراد میگیریم، غرق تکنولوژی توهم آمیز امروزی شده؛ در حالی که نفهمیدیم در تنهایی خود فرو رفته است.

شرایط نامطمئن به عنوان ویژگی فعلی جامعه، مانع بزرگی در مسیر ازدواج جوانان است. در حالیکه آینده شغلی و شرایط کاری نامشخص و نامعلوم است، نمی توان انتظار داشت برای ازدواج اقدامی صورت گیرد.

تا به‌ حال این فکر به‌ سرتان زده که آن‌ قدرها هم که باید خوب نیستید؟ که به‌ اندازۀ‌ کافی لاغر نیستید؟ که مادر بدی هستید؟ آیا این فکر به سرتان زده که لیاقت‌تان همین‌ است که با شما بدرفتاری شود؟ که هیچ ارزشی ندارید و هرگز به ‌جایی نخواهی رسید؟ تمامی این‌ها دروغ است.

پدید آمدن اختلاف و تعارض بین زن و شوهر طبیعی است. به دلیل ماهیت کنش ورزی همسران گاهی پیش می آید که اختلاف دیدگاه روی دهد یا نیازها برآورده نشود؛ در نتیجه همسران نسبت به یکدیگر احساس خشم، ناامیدی و ناخشنودی می کنند.

برچسب بارداری ناموفق یا بارداری هایی که به سقط منجر می شود یا به سرانجام نمی رسد، نیز به اندازه نازایی آزاردهنده است.

چگونه می‌توان برای بی نقص بودن تلاش نکرد، وقتی جامعه به بی نقصی و کمال پاداش می‌دهد. تا آنجا که زیبا نامیده شدن برای زنان ضروری و شایسته به نظر آید و بالعکس از مردان انتظار بیشتری می‌رود قوی، تاثیرگذار و شایسته باشند و این انتظارات به یک قرارداد و هنجار تبدیل شده اند که گویی زنان به دنیا زیبایی بدهکارند.

اگر کتاب می توانستیم بخوانیم یا خط می‌توانستیم بنویسیم، پدران عزیزمان کتاب و قلم را از دستمان می گرفتند و شکسته، به دور می‌انداختند که چه معنی دارد دختر خط داشته باشد.»

مادر مدرن امروز نمی‌تواند با تربیت دیروز در مواجهه با نسل نو تربیت درست و مناسب را ارائه دهد.