عصر زنان

مانند کوه یخ، زنان امروز آهسته و همه روزه زمینه‌های اقتصادی را تصرف می‌کنند و جهان نویی می‌سازند. جامعه بسیار آهسته به سوی جهان همکاری گام برمی‌دارد که در آن شایستگی از سوی هر کس زن یا مرد شناخته، ارزشیابی و به کار گرفته می‌شود.

زنان به لحاظ فرهنگی و اجتماعی به این باور رسیده اند که خشونت علیه آنها امری عادی و حتی در شرایط خاصی توجیه شده است.

کشورهایی که به دنبال افزایش موالید هستند؛ از طریق بستر اجتماعی حمایت کننده از زنانی که فرزندی به دنیا می‌آورند، حمایت می‌شود در واقع یک زن افتخار می‌کند که فرزندی را به دنیا آورده است. در چنین جامعه‌ای می‌توان گفت مادری ارزشمنداست.

مهم‌ترین نگرانی درباره کرونا مربوط به مرحله‌ای است که ریه‌های بیمار، انباشته از ترشحات غلیظ و چسبناک شده و راه‌های تنفسش مسدود می‌شود. خوب است بدانید بیماران CF در تمام عمرشان با این مشکل دست‌ به‌ گریبان هستند و با آن زندگی می‌کنند؛ چون یکی از عوارض اصلی این بیماری، غلیظ شدن ترشحات درونی بدن بیمار است.

این انتظار که مادر در رابطه با فرزندانش نقش پرورشی و پدر نقشی دورادور داشته باشد، منصفانه نمی‌تواند باشد.

بسیار می‌شنویم که اغلب مادر شاغل را “خودخواه” و مهم تر از همه گاهی “بد” می‌دانند. زیرا تصور می‌شود او نسبت به فرزند خود قصور و کوتاهی می‌کند. کودکی که مادر شاغل دارد “رها شده” یا “از سر باز شده” قلمداد می‌شود.

زنان خیلی بیشتر از مردها احتمال دارد بی سر و صدا درد بکشند و در واقع گاه زنان این مسئله را پذیرفته‌اند که نمی‌توانند بیمار شوند، چون باید از خانواده خود مراقبت کنند.

چنانچه سیاست‌های جمعیتی بخواهد در جهت افزایش باروری حرکت کند، به طور قطع ضروری به نظر می رسد که در مورد احترام به حقوق زنان و تقسیم وظایف در درون خانواده بیشتر کار کند و از طریق فرهنگ سازی و گفتمان سازی به این مسئله بپردازد و باید بپذیریم در وضعیت کنونی جامعه، فقط مردان نمی‌توانند نان آور خانه باشند و نیاز است زنان در جامعه به اشتغال بپردازند؛ اما هنوز کار کردن زنان یک پدیده لوکس تلقی می‌شود و نه یک نیاز.

راست دستی یا چپ دستی از آغاز تولد و یک بار برای همیشه حاصل نمی شود، بلکه به آرامی به وجود می آید.

خشونت از سطح فرد تا ساختارها از سطح خرد تا کلان و از کف خیابان در نزاع کلامی و رفتاری دو راننده تا دعوای سران قدرت در جامعه همه و همه نشانگر وجود بحرانی در جامعه است که در چند دهه اخیر تشدید شده است.

آن گونه که زنان می گویند، جامعه وادارمان می سازد که در میان بسیاری از نقش های پیچیده نوسان کنیم و موجب می شود که همیشه تا اندازه ای غیرقابل اعتماد، متناقض و مایه ی شرمساری باشیم.

حدود ۶ میلیون کودک کمتر از ۵ سال در سال ۲۰۱۳ مرده اند که ۴۴درصد این مرگ ها در دوره نوزادی بوده و ۴۵ درصد آن به دلیل سو تغذیه اتفاق افتاده است. این در حالی است که بر اساس گزارش همین سازمان، با بهبود شاخص های تغذیه با شیر مادر، تغذیه انحصاری با شیر مادر و تغذیه تکمیلی، می توان روزانه جان ۵۰۰۰ کودک را در سراسر جهان نجات داد.

در ایران ، آنچه بـه نـام مـسائل زنـان در عرصـه عمـومی مطـرح اسـت، بیـشتر بـر خواسته های زنان طبقه متوسط رو به بالا، مبتنی است که قادرند مـسائل خـود را در سـطح افکار عمومی مطرح کنند.

براساس لایحۀ حجاب، هر شخص با همکاری با دولت‌ها، شبکه‌ها، رسانه‌ها، گروه‌ها یا سازمان‌های خارجی یا معاند و یا به‌ صورت سازمان‌ یافته ترویج برهنگی، بی‌عفتی و بی‌حجابی کند به حبس و جریمۀ نقدی درجه ۴ محکوم می‌شود.

در بیشتر مواقع زمانی که به زنان پیشنهاد می‌شود، در طی روز کارهای لذت بخشی را در مراقبت از خود انجام دهند، می‌گویند وقت این کار را ندارند. چنانچه شما هم مانند این خانم‌ها هستید؛ از خود بپرسید از انجام دادن چه کارهایی می‌توانید صرف نظر کنید تا کمی به خودتان برسید. دیری نمی‌گذرد که به این مهم عادت می‌کنید و طبیعت دوم شما می‌شود.