به گزارش عصر زنان، آیا تاکنون با پدران و مادرانی برخورد کرده‌اید که مغرورانه از خوش خوابی فرزند خود تعریف می کنند.
کودکانی که مادرانشان آنان را برای نوشیدن شیر بیدار می‌کند و بعد از سیر شدن دوباره به خواب می روند. کودکانی که هر جا و تحت هر شرایطی به خواب می روند. در کالسکه، در آغوش مادر و حتی در شلوغی مهمانی.

باور این مسئله برای پدران و مادرانی که کودک بد خواب و بی قرار دارند، بسیار دشوار است چطور ممکن است این امر را باور کنند، در حالی که کودکشان از بدو تولد حتی در بیمارستان شب های آنان را به روز تبدیل کرده است. کودکی که همواره در حال تحرک و ناآرامی است و هر تغییری در محیط خواب باعث بد خوابی و گاهی بی خوابی او می شود.

این را به یاد بسپاریم هیچ کودکی شب را بدون بیدار شدن صبح نمی کند. همه کودکان حتی همه بزرگسالان چندین بار در طول شب بیدار می شوند. تنها تفاوت در مدت بیدار ماندن است. عده اندکی بعد از بیدار شدن بدون هیچ مشکلی دوباره به خواب می روند. عده‌ای دیگر کاملاً از خواب بیدار می شوند و گریه می کنند و نمی توانند دوباره به راحتی بخوابند.

مادر ملیسای شش ماهه، شب قبل از خواب او را می بوسید و در حالی که ملیسا هنوز بیدار بود او را روی تختش می گذاشت. ملیسا پتوی محبوبش را بغل می گرفت، شست خود را در دهان می کرد و می مکید و هنوز چند دقیقه نگذشته، به خواب می رفت. بعد از سه ساعت از خواب بیدار می شد و محیط اطراف خود را بررسی می‌کرد. تخت خواب، پتوی محبوب، شست دست، همه چیز به همان صورت قبل از به خواب رفتن بود. هیچ احساس خطری به او او دست نمی داد. پتویش را در آغوش می فشرد و شست خود را به دهان می برد و دوباره می خوابید.

از آن طرف سارا کودکی شش ماهه بود که مانند ملیسا با شیر مادر تغذیه می شد. هر دو کودک قبل از خواب شیر می خوردند. با این تفاوت که ملیسا از سه ماهگی به بعد در تخت خود می خوابید و بعد از ۱۰ الی ۱۵ دقیقه به خواب می رفت. ولی سارا همیشه در حال شیر خوردن از سینه مادر در حالی که مادرش او را در آغوش خود تکان می دهد، به خواب میرود، وقتی می خوابید، مادرش به آرامی او را روی تختش می گذاشت. سارا نیز مانند ملیسا بعد از سه ساعت از خواب بیدار می شد. ابتدا وضعیت جسمانی خود را بررسی می‌کرد. از لحاظ جسمانی مشکلی نداشت. اما ناگهان تغییر بزرگی در محیط اطرافش حس می کرد. از گرمای آغوش مادر خبری نبود. کسی او را تکان نمی داد، در آن محیط احساس آرامش نمی کرد. بنابراین شروع به گریه و فریاد می کرد. مادر به سرعت خود را به او می رساند. در آغوشش می گرفت و به او شیر می داد. بله حالا همه چیز رو به راه بود. سارا بدون آن که گرسنه باشد، کمی با سینه مادر بازی می کرد تا دوباره به خواب می رفت. این ماجرا در ساعت های مختلفی تاصبح تکرار می شد …

سارا دختر باهوشی بود و تنها چیزی که هنوز یاد نگرفته بود، خوابیدن بدون کمک مادر بود. در حالی که ملیسا یاد گرفته بود که هرگاه از خواب بیدار می شود، دوباره به خواب برود.

مادر سارا با صبر و حوصله کودک خود را می خواباند. اما هر مادر فداکاری در این وضعیت به شدت احساس خستگی می کند. این محبت و فداکاری هم مادر را اذیت می کند و هم باعث می شود کودک او همیشه برای خوابیدن وابسته به مادر باشد و نتواند شبی را در آرامش و بدون بیدار شدن بگذراند.

نکات طلایی خواب کودکان

*کودکان از شش ماهگی قادر به تشخیص شب و روز هستند
از شش ماهگی به بعد شب و روز برای کودکان متفاوت است و سیر خواب کودک شباهت زیادی به خواب بزرگسالان پیدا می کند. از این سن کودکان می توانند بدون نوشیدن شیر یا مایعات دیگر حتی تا ۱۱ ساعت در شب بخوابند.

*از خواب پریدن در طول شب کاملاً طبیعی است
حالت انسان در طول شب یکنواخت نیست. در طول شب خوابREM و خواب عمیق به طور مرتب جایگزین یکدیگر می شوند و معمولاً تمام کودکان بعد از هر مرحله خوابREM برای مدتی کوتاه از خواب بیدار می شوند.

*عادت های نادرست برای به خواب رفتن ممکن است باعث پریشان خوابی کودک شود
بسیاری از کودکان بعد از بیدار شدن بدون کمک پدر یا مادر قادر به دوباره خوابیدن نیستند. این کودکان هر بار بعد از بیدار شدن گریه می کنند. تا بالاخره پدر یا مادر بیاید و آنان را بخواباند. این کودکان کندذهن یا دچار پریشان خوابی نیستند، بلکه کودکانی بسیار باهوش هستند و یاد گرفته‌اند برای به خواب رفتن باید وسایل مورد نیازشان مهیا باشد و گرنه باید گریه کنند تا پدر یا مادر به سراغشان بیاید.

*کودکی که که می تواند به تنهایی بخوابد، بعد از هر بار پریدن از خواب می تواند بدون کمک والدین خود دوباره به خواب برود
کودکانی که معمولاً به تنهایی به خواب می روند، مشکلات کمتری در خوابیدن دارند. این کودکان اگرچه گاهی چند بار در طول شب بیدار می شوند، یاد گرفته اند که دوباره به تنهایی به خواب بروند.