به گزارش عصر زنان، قصد داشتم مطلب بلند بالایی درباره انواع و اقسام خشونت علیه زنان بنویسم، اما اتفاق امروز و دیروز و شاید هر روز اطراف ما بهانه‌ای شد تا به این فکر کنم که چگونه خشونت با زندگی زنان عجین شده است؟ گویی مردان صلاح می‌دانند برای تربیت زنان دست به خشونت زنند.

صحبت از خشونت علیه زنان که به میان می آید، پیش فرض هایی که در ذهنمان شکل می‌گیرد، ناخودآگاه قتل‌های ناموسی، کتک زدن و آزار جنسی و … است و در بیشتر اوقات خشونت‌هایی که زنان هر روزه در کوچه و خیابان با آن مواجه هستند، را فراموش می‌کنیم و یا این بیماری اجتماعی در موارد بسیاری چنان عادی انگاری شده است که اصلاً آنها را نمی‌بینیم و یا جزء بدیهیات به حساب می‌آوریم.

چند روز پیش، در حال پارک خودروی خود در کنار خیابان … بودم، ناگهان صدای نعره مردی را شنیدم که از ماشین خود پیاده شد و غرش کنان به سمت اتومبیلی که در پشت سر او در حال عبور بود، حمله ور شد و خشونتش را در دستان و صدایش جمع کرد و خطاب به خانم راننده گفت که برای چه پشت فرمان می‌نشینی؟؟؟

لازم نیست عکس العمل آن خانم را  شرح دهم که احتمالاً می‌دانیم او حتی حاضر نشد شیشه ماشین را پایین دهد و کوچک‌ترین شکایتی کند. گویی که به جای آن مرد شرمنده شده بود.

خشونت علیه زنان تنها قتل و کتک و آزار جنسی نیست.  مردان شهر را حریم خصوصی خود می‌دانند که به ما زنان لطف کرده اند و در مواردی که طبق خواسته و صلاحدید آنها رفتار کنیم، می توانیم خارج از فضای خانه تردد کنیم.

حتماً شما هم بارها شاهد خشونت کلامی مردان در هنگام رانندگی خود بوده‌اید؟
در این موارد چه  عکس العملی نشان داده‌اید؟

جالب است همین امروز در روز بین المللی “نه به خشونت علیه زنان” در هنگام ترددهای روزانه، مردی را که بارها در هنگام پارک خودرویش  جلوی مدرسه فرزندش شاهد بی‌قانونی مطلق او و بی‌ارزش دانستن حقوق دیگران بوده‌ام. امروز مرزهای خشونت کلامی به زنان را جابجا کرد و فریاد زنان به سمت خودروی  عبوری یک خانم حمله ور شد که چرا از بوق خودروی خود چند بار استفاده کردی؟ و ضربه محکمی را حواله خودروی در حال گذر کرد. صدای ضربه به گونه‌ای بود که انگار دو اتومبیل با هم برخورد کردند.

آن مرد پس از عبور خودرو در پس نگاه‌های متعجب و سکوت کشنده مردم، ناسزایی را نثار راننده خانم کرد که به خاطر بوق سزاوار این برخورد تنبیهی بود.

فکر می‌کنم لازم نباشد، از عکس‌العمل راننده زن چیزی بگویم چرا که همه ما زنان می‌دانیم واکنش او تنها سکوت و فرار از محل خشونت بود.

هر روزه در فضای شهری که مردان آن را حق خود می دانند، شاهد خشونت هایی علیه زنان هستیم. گاهی تصور می گردد که اصلا مگر زن ها هم وجود دارند؟

اقدام زنان در مقابله با خشونت هرگز خیلی جدی نبوده است، زن ها جز آنچه مردان حاضر شده اند به آنان واگذار کنند چیزی کسب نکرده اند؛ هیچ چیز را به زور نگرفته اند.

امروزه نیز زنان هر چند وضعشان در شرف متحول شدن باشد، به شدت از انواع و اقسام خشونت علیه خود رنج می برند.

– مهدیه ملک شیخی تحلیلگر مسائل اجتماعی