تا زمانی که کشورهای همسایه با تولید مواد مخدر احاطه مان کرده اند و حتی شعار هر خانه یک کارخانه را برای تولید بیشتر مواد افیونی جهت سرازیر کردنش به بازار ایران و … سرداده اند، قدم های بلند تر و کوبنده تری را انتظار داریم.-
به گزارش عصر زنان، دوره نوجوانی یکی از برجسته ترین و حساس ترین دوره های رشدی و همچنین یکی از پرهیجان ترین دوره های زندگی هم برای والدین و هم برای خود نوجوان به حساب می آید.
در این دوره فرد با بلوغ، کشف هویت، استقلال و جدایی از وابستگی های دوره کودکی مواجه می شود که وضعیت روانی بی ثباتی را ایجاد می کند. این دوران زمان اتخاذ تصمیم گیری های بزرگ برای آینده است، اما باید متذکر شد که تصمیم های نوجوانان بی ثبات و در برخی موارد ممکن است حتی به انجام رفتارهای خطرناکی مانند استعمال مواد مخدر بیانجامد.
با توجه به این که دانش آموزان آینده سازان جامعه هستند و به دلیل این که نقش پررنگی در ساختن جامعه دارند؛ توجه ویژه به این قشر در شرایط کنونی حائز اهمیت است.
از سویی به دلیل پیامدهای منفی وابستگی به مواد و پیشگیری از بروز مشکلات روانشناختی دانش آموزان جامعه، اهمیت آموزش توانمندسازی اجتماعی به عنوان یکی از مداخله های روانشناختی کارآمد برای این گروه ضروری به نظر می رسد.
این روز ها نخستین نمایشگاه «یاریگران زندگی» با رویکرد ارتقای مهارتهای زندگی و دانش پیشگیری از اعتیاد و با حضور دستگاههای اجرایی و سازمانهای مردمنهاد فعال در امر مبارزه با مواد مخدر در محل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان واقع در خیابان حجاب در حال برگزاری است.
این نمایشگاه با هدف ارتقای مهارتهای زندگی و دانش پیشگیری از اعتیاد با اولویت دانش آموزان متوسطه اول و دوم و دانشجویان برگزار شده است.
چنین رویدادی برای اولین بار در کشور با هدف آشنایی خانوادهها و دانشآموزان بهمنظور پیشگیری از مصرف مواد مخدر و سایر آسیبهای اجتماعی شکل گرفته است.
نمایشگاه یاریگران زندگی که از ۲۵ آبان ماه تا دوم آذرماه از ساعت ۹ صبح تا ۱۹ دایر شده است، می تواند شروع محکم و پایداری در یاری دادن دانش آموزان و خانواده های آنان در جهت زندگی سالم تر باشد.
پرواضح است، با همه تلاش های صورت گرفته توسط مسئولین و تمام آنچه که تا بحال توسط دست اندرکاران امر انکار و یا نادیده گرفته شده است، این مهم را لازم است یادآوری کنیم که لااقل حدود بیست متغیر به عنوان دلایل اصلی و یا عوامل خطرزای مصرف مواد روان گردان و یا مخدر شناخته شده اند:
*فشار های روحی و روانی
*حالات انگیزشی و هیجانی
*تمایل برای افزایش شور و هیجان
*افزایش ارتباط اجتماعی و خوش مشربی
*وضعیت اقتصادی – اجتماعی
*مصرف مواد توسط دوستان و همسالان
*مصرف مواد توسط والدین
*بی توجهی والدین و یا مشکلات درون خانواده
*کنترل کم خانواده
*عملکرد تحصیلی ضعیف و یا شکست تحصیلی
*عدم آموزش فرد
*ضعف آموزش خانواده
*داشتن نگرش مثبت به این مواد
*داشتن استرس زیاد
*رفتارهای بزهکارانه
*کنجکاوی
به علاوه، عوامل دیگری نظیر در دسترس بودن مواد، قاچاق مواد و این باور که به طور کلی مصرف مواد مورد پذیرش جامعه است، در افزایش تعداد نوجوانانی که اقدام به مصرف مواد مخدر می کنند، موثر است.
برگزاری چنین برنامه هایی به یقین می تواند مفید باشد، ولیکن به دلیل عدم تداوم و مسئولیت پذیری مضاعف مسئولان مربوطه تنها در حکم مسکنی موقتی عمل می کند.
از خانواده ها که سال ها فرزندانشان در حال تحصیل در بدنه آموزش و پرورش هستند، سوال که می کنیم، عده کثیری از مراکز مشاوره رایگان آموزش و پرورش اطلاعی ندارند ، گروهی نیز تنها به دلیل مسائل انضباطی داخل مدرسه به این مراکز فراخوانده شده اند و نقطه ضعف وزارتخانه طویلی چون آموزش و پرورش در آشنا ساختن دانش آموزان و خانواده ها از پایگاه مشاوره ای فعال خود کاملا به چشم می آید. کاستی مشهودی که سال ها پرورش را حلقه مفقوده نظام آموزش و پرورش کشور ساخته است.
از سوی دیگر بحث دانش آموزان را که کنار بگذاریم؛ مشاهده می کنیم حتی آمار دقیقی از میزان اعتیاد در میان دانش آموزان وجود ندارد و چنانچه رقمی هم دیده می شود، مربوط به سال های گذشته است و همان هم در بسیاری موارد انکار و یا تکذیب می شود.
عجیب تر آنکه آماری که از قاچاق مواد مخدر نیز ارائه می شود، ضد و نقیض است.
جالب تر آنکه علیرغم اینکه می دانیم در سال های اخیر، شرکت های تولید دخانیات داخلی تمایلی به درج تصاویر هشداردهنده بر روی محصولات خود ندارند، کاری از پیش نمی بریم.
با وجود اینکه می دانیم بسیاری از کسب و کارهایی که در این حیطه مشغول فعالیت هستند، غیرقانونی فعالند، باز هم تلاشی برای مساعد ساختن اوضاع نمی کنیم ، مراکزی که به وفور این مواد را در اختیار دانش آموزان کم سن و سال قرار می دهند.
کمی تامل کنیم؟؟؟
مسئله پیچیده تر از این هاست و تنها با کار فرهنگی روی دانش آموزان چالش های این حوزه مرتفع نخواهد شد.
تا زمانی که کشورهای همسایه با تولید مواد مخدر احاطه مان کرده اند و حتی شعار هر خانه یک کارخانه را برای تولید بیشتر مواد افیونی جهت سرازیر کردنش به بازار ایران و … سرداده اند، قدم های بلند تر و کوبنده تری را انتظار داریم.