به گزارش عصر زنان، سن طلایی رشد برای انسان ها به صورت میانگین تا ۸ سال است، یعنی اگر این سن را به عنوان سن تکاملی و رشد کودک از دست بدهیم، عملا به سختی می‌توانیم کودک را به چرخه تربیت بازگردانیم.

امروزه والدین تمام تلاش خود را می‌کنند تا با استفاده از ابزارها و تکنولوژی‌های نوین آموزشی، فرزندان نخبه و باهوشی تربیت کنند، در حالی که وظیفه والدین تربیت کودک نخبه نیست، بلکه تربیت یک فرد شاد و راضی است.

کودک موفق کودکی است که آنچه را آموخته به بهترین و کامل‌ترین شکل ممکن استفاده کند و از توانایی حل مسئله و ارتباط با همسالان خود برخوردار باشد، همچنین از این توانایی نیز برخوردار باشد که از چیزهایی که دارد لذت ببرد.

الگوی رفتاری والدین به عنوان یک جز اصلی و فراموش شده است. حساسیت این موضوع از آنجا بیشتر می‌شود که بدانیم این الگوبرداری پیش از شکل‌گیری ارتباط کلام کودک انجام می‌شود. اشتباهی که والدین مرتکب می‌شوند این است که انرژی و حساسیت خود را بر ارتباط کلامی متمرکز و سعی می‌کنند او به چند زبان مسلط شود، در حالی که والدین از اهمیت رفتار خود در تربیت کودکان موفق غافل هستند.

از آنجایی که کودک ناگزیر به حضور در خانواده است، پس این نهاد کوچک نخستین الگوی کودک است و در بیشتر کودکان تمایل شباهت به پدر و مادر بسیار زیاد است. مشکل اصلی اینجاست که برخی خانواده‌ها به کودکان به چشم رایانه‌ای نگاه می‌کنند که می‌توانند آنها را برنامه‌ریزی کنند و نتیجه ای که می‌خواهند نیز به دست آورند.

یک پدر و مادر موفق در وهله اول باید تصمیم بگیرد که خود بهترین الگو برای فرزندانش باشد. همچنین میزان رضایت زوج از زندگی و رابطه زناشویی، به اندازه کیفیت رابطه کودک با هریک از والدین اهمیت دارد و بر موفقیت فرزند در آینده تاثیرگذار است، بنابراین والدین با توجه به اصل دوست داشتن یکدیگر و قدردانی از زحمات همسر خود درس مهمی به کودک خود می‌دهند.

– مهدیه ملک شیخی تحلیلگر مسائل اجتماعی