به گزارش عصر زنان،
در یکی از سفرهایمان از شهری رد می شدیم که یکی از همکلاسی های دوران دانشگاه همسرم با خانمش آنجا زندگی می کردند. آنها ما را دعوت کردند که به خانه شان برویم. من تا آن لحظه هیچ کدام آنها را ندیده بودم و نگران بودم که از من خوششان می آید یا نه.
من و همسرم به دفتر دوستش رفتیم و همراه او به سمت خانه حرکت کردیم. ما که سعی می کردیم سر صحبت را باز کنیم در مورد خانواده و بچه هایش از او سوالاتی پرسیدیم … البته مکالمه کوتاهی بود. من که دنبال موضوعی برای صحبت می گشتم از این سوال را پرسیدم که معمولاً از آقایان در مورد همسرانشان می پرسم:« همسرتون شاغل هستن ؟»
او بلافاصله در پاسخ گفت:« اون سخت ترین و مهمترین شغل دنیا رو داره. اون خونه رو اداره می کنه و بچه ها رو بزرگ می کنه.»
آه پسر! من احساس حماقت کردم، ولی حق با او بود ما آن قدر به شغل بیرون از خانه خود اهمیت می دهیم که اغلب مهم ترین نقش خودمان را فراموش می کنیم و آن مادر بودن است. چه چیزی بیشتر از نوع تربیت نسل آینده ما می تواند روی دنیای ما تاثیر داشته باشد؟
شغل های بیرون و داخل خانه ما_ چه فقط یکی از آنها را داشته باشیم، چه کمی از هر دو و چه مقدار زیادی از هر دو همان جاهایی هستند که ما می توانیم خودمان را در آنها پیدا کنیم. هیچ یک از آنها بهتر از دیگری نیست. آنچه اهمیت دارد این است که شما مسیری را که مختص خودتان است پیدا کنید و کسان دیگری را که در مسیر دیگر هستند مورد قضاوت قرار ندهید. به نظر من پیش از هر قضاوتی در مورد نوع انتخاب زنان دیگر و یا غرق شدن در احساس گناه به خاطر انتخاب خودمان لازم است گاهی نگاهی به زندگی نمونه هایی از «زنان نمونه» پیش از خودمان بیندازیم.
کتاب «از دخترت قهرمان بساز» برای مادران و پدرانی که می خواهند دخترانی با اعتماد به نفس و توانمند داشته باشند، بسیار خواندنی است.
نویسنده این کتاب، دارلین براک با ترجمه خوب زهرا جهانفریان است.
یکی از ارزشمندترین و چالش برانگیزترین مشاغل جهان، تربیت دخترانی توانمند و شایسته است. آیا برای این کار هیچ تجربه ای لازم نیست …؟