عصر زنان

زنان به لحاظ فرهنگی و اجتماعی به این باور رسیده اند که خشونت علیه آنها امری عادی و حتی در شرایط خاصی توجیه شده است.

کشورهایی که به دنبال افزایش موالید هستند؛ از طریق بستر اجتماعی حمایت کننده از زنانی که فرزندی به دنیا می‌آورند، حمایت می‌شود در واقع یک زن افتخار می‌کند که فرزندی را به دنیا آورده است. در چنین جامعه‌ای می‌توان گفت مادری ارزشمنداست.

مهم‌ترین نگرانی درباره کرونا مربوط به مرحله‌ای است که ریه‌های بیمار، انباشته از ترشحات غلیظ و چسبناک شده و راه‌های تنفسش مسدود می‌شود. خوب است بدانید بیماران CF در تمام عمرشان با این مشکل دست‌ به‌ گریبان هستند و با آن زندگی می‌کنند؛ چون یکی از عوارض اصلی این بیماری، غلیظ شدن ترشحات درونی بدن بیمار است.

این انتظار که مادر در رابطه با فرزندانش نقش پرورشی و پدر نقشی دورادور داشته باشد، منصفانه نمی‌تواند باشد.

بسیار می‌شنویم که اغلب مادر شاغل را “خودخواه” و مهم تر از همه گاهی “بد” می‌دانند. زیرا تصور می‌شود او نسبت به فرزند خود قصور و کوتاهی می‌کند. کودکی که مادر شاغل دارد “رها شده” یا “از سر باز شده” قلمداد می‌شود.

زنان خیلی بیشتر از مردها احتمال دارد بی سر و صدا درد بکشند و در واقع گاه زنان این مسئله را پذیرفته‌اند که نمی‌توانند بیمار شوند، چون باید از خانواده خود مراقبت کنند.

چنانچه سیاست‌های جمعیتی بخواهد در جهت افزایش باروری حرکت کند، به طور قطع ضروری به نظر می رسد که در مورد احترام به حقوق زنان و تقسیم وظایف در درون خانواده بیشتر کار کند و از طریق فرهنگ سازی و گفتمان سازی به این مسئله بپردازد و باید بپذیریم در وضعیت کنونی جامعه، فقط مردان نمی‌توانند نان آور خانه باشند و نیاز است زنان در جامعه به اشتغال بپردازند؛ اما هنوز کار کردن زنان یک پدیده لوکس تلقی می‌شود و نه یک نیاز.

راست دستی یا چپ دستی از آغاز تولد و یک بار برای همیشه حاصل نمی شود، بلکه به آرامی به وجود می آید.

آن گونه که زنان می گویند، جامعه وادارمان می سازد که در میان بسیاری از نقش های پیچیده نوسان کنیم و موجب می شود که همیشه تا اندازه ای غیرقابل اعتماد، متناقض و مایه ی شرمساری باشیم.

حدود ۶ میلیون کودک کمتر از ۵ سال در سال ۲۰۱۳ مرده اند که ۴۴درصد این مرگ ها در دوره نوزادی بوده و ۴۵ درصد آن به دلیل سو تغذیه اتفاق افتاده است. این در حالی است که بر اساس گزارش همین سازمان، با بهبود شاخص های تغذیه با شیر مادر، تغذیه انحصاری با شیر مادر و تغذیه تکمیلی، می توان روزانه جان ۵۰۰۰ کودک را در سراسر جهان نجات داد.

در ایران ، آنچه بـه نـام مـسائل زنـان در عرصـه عمـومی مطـرح اسـت، بیـشتر بـر خواسته های زنان طبقه متوسط رو به بالا، مبتنی است که قادرند مـسائل خـود را در سـطح افکار عمومی مطرح کنند.

در بیشتر مواقع زمانی که به زنان پیشنهاد می‌شود، در طی روز کارهای لذت بخشی را در مراقبت از خود انجام دهند، می‌گویند وقت این کار را ندارند. چنانچه شما هم مانند این خانم‌ها هستید؛ از خود بپرسید از انجام دادن چه کارهایی می‌توانید صرف نظر کنید تا کمی به خودتان برسید. دیری نمی‌گذرد که به این مهم عادت می‌کنید و طبیعت دوم شما می‌شود.

به طور معمول زنان با انجام وظایف خانـه داری مشکلی ندارند و غالباً آن را مطلوب و رضایت بخش می دانند؛ اما توقعات اعضای خـانواده و محدود کردن تمام کارهای خانه بـه زنـان، ممکـن اسـت موجـب رنجـش آنهـا شـود؛ به طوری که این احساس در آنها تقویت می شود که از آنها بهره کشی می شود.

همواره برای زنان رابطه مشاغل اجتماعی و کارهای مربوط بـه خـانواده مـشکل آفـرین بوده است؛ به طوری که فشار طاقت فرسـای ایجـاد
تعادل بین خانه و کار، تعداد زیادی از مادران شاغل را یا مجبور به دست کشیدن از کار و یـا گرفتن کار پاره وقت می کند.

زنان معلول از جمله گروه های خاص اجتماعی هستند که به دلیل نقص جسمانی ممکن است به طور مضاعف از فرصت ها و امکانات اجتماعی بی بهره باشند. چنانچه گفته می شود؛ اگر افراد معلول زن باشند، رنج زن بودن نیز به آن افزوده می شود.